وینچستر8تیر

اولین تفنگ وینچستر – مدل وینچستر ۱۸۶۶ – در اصل برای تفنگ خفیف ۰٫۴۴ هنری جداره شد. این لقب به دلیل داشتن گیرنده آلیاژ برنز / برنجی به نام gunmetal به «پسر زرد» معروف شد، به دلیل ساختاری ناهموار و مکانیزم اهرم «تفنگ تکراری» که به کاربر اجازه می‌داد قبل از بارگیری مجدد، تعدادی شلیک کند، مشهور بود. حق ثبت اختراع نلسون کینگ، با ایجاد یک دروازه بارگیری در کنار قاب و ادغام یک مجله مهر و موم شده گرد، که بخشی از آن توسط یک جنگل پوشانده شده بود، نقص‌های اصلاح شده در تفنگ هنری را اصلاح کرد.

فرانسه ۶۰۰۰ تفنگ مدل ۱۸۶۶ را به همراه ۴٫۵ میلیون کارتریج ۰٫۴۴ هنری در جنگ فرانسه و پروسی خریداری کرد. امپراتوری عثمانی در سالهای ۱۸۷۰ و ۱۸۷۱ ۴۵۰۰۰ تفنگ مدل ۱۸۶۶ و ۵۰۰۰ کارابین خریداری کرد. این اسلحه‌ها در جنگ روس و ترکیه در سال ۱۸۷۷ مورد استفاده قرار گرفت و باعث غافلگیری بسیاری شد که تعداد بیشماری از ترکها در محاصره پلانا باعث کشته شدن چندین برابر تلفات بیشتر از حریفان مسلح با اسلحه‌های تک تیر Krnka و تفنگ بردان شد. مدل ۱۸۶۶ روسها را وادار کرد که پس از جنگ اسلحه جدیدی به نام «موسین-ناگانت» بسازند.

ارتش سوئیس در ابتدا مدل ۱۸۶۶ را برای جایگزینی اسلحه‌های تک شلیفی Milbank-Amsler موجود خود انتخاب کرد. با این وجود، فشارهای سیاسی برای اتخاذ یک طراحی داخلی منجر به ایجاد مدل Vetterli 1867 شد، یک طراحی اکشن پیچ و مهره با استفاده از یک نسخه از مجله توبولار وینچستر، به جای آن به تصویب رسید.

به دلیل تقاضای عمومی، مدل ۱۸۶۶ تا سال ۱۸۹۹ همچنان تولید و فروخته شد، عمدتاً به دلیل ارزان بودن قیمت آنها نسبت به مدلهای بعدی وسایل نقلیه وسط بعدی. مدل‌های بعدی برای کارتریج ۰٫۴۴–۴۰ وینچستر تشکیل شدند.

مدل ۱۸۷۳ یکی از موفق‌ترین تفنگ‌های وینچستر در روزگار خود بود که وینچستر آن را با عنوان «اسلحه ای که برنده غرب شد» بازاریابی کرد. هنوز نمادی در روزگار مدرن است، بین سالهای ۱۸۷۳ و ۱۹۲۳ ساخته شد. در ابتدا برای کارتریج ۰٫۴۴–۴۰، که اولین کارتریج ضد آتش‌سوزی سانتریفوژ بود و به‌طور گسترده‌ای محبوب شد، تدارک دیده شد. سال ۱۸۷۳ بعداً در سالهای ۳۸–۴۰ و .۳۲–۲۰ تولید شد که همه بعداً به کارتریج‌های اسلحه مشهور روز تبدیل شدند و به کاربران امکان می‌دهند فقط یک نوع مهمات حمل کنند. مدل ۱۸۷۳ در سه نوع تولید شده‌است: یک تفنگ ۲۴ اینچی بشکه، یک بشکه ۲۰ اینچی بشکه و یک «مشک» که هدف از آن قراردادهای نظامی بود و تنها کمتر از ۵٪ از تولید را تشکیل می‌داد. (Musket اصطلاحی بود که در آن زمان، یک سهام تمام طول نظامی را نشان می‌داد، تا با یک مشک واقعی صاف نباشید). نسخه استاندارد تفنگ در قرن نوزدهم محبوب‌ترین بود، اگرچه وینچستر اسلحه‌ها را برای سفارش در هر پیکربندی مورد نظر مشتری، از جمله بشکه‌های طولانی‌تر یا کارابین‌های کودک با بشکه‌های کوتاه ۱۲ اینچ، بشکه‌های هشت ضلعی شکل، مورد رنگی تهیه می‌کرد. گیرنده‌ها و حکاکی‌های فانتزی.

مدل اصلی ۱۸۷۳ هیچ وقت در گردان نظامی ۰۴۵ کارتریج کولت ارائه نشده‌است، اما تعدادی از تولیدات مدرن برای دور انجام می‌شوند.

وینچستر برای جشن گرفتن و تقویت اعتبار ۱۸۷۳ مدل ۱۸۷۳، درجه یک آرزو «یکی از یک هزار» را در سال ۱۸۷۵ تأسیس کرد. بشکه‌هایی که در حین شلیک آزمایشی گروه‌های کوچکی غیرمعمول تولید می‌کردند به تفنگ‌هایی با محرک‌های مجموعه و یک پایان ویژه نصب شدند. آنها «یکی از یک هزار» نام گذاری شده‌اند و با قیمت ۱۰۰ دلار گران‌قیمت (خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «ا» فروش می‌رسند). ^[۳] یک بازیگر محبوب غربی در سال ۱۹۵۰ با جیمی استوارت، وینچستر ‘۷۳، بر اساس اسلحه آرزو شده بود. تبلیغات شامل جستجوی اسلحه‌های «یکی از یک هزار» توسط یونیورسال استودیوز، با تبلیغات در مجلات ورزشی و پوستر در فروشگاه‌های کالاهای ورزشی بود.

درجه دوم بشکه‌های مدل ۱۸۷۳ که بالاتر از حد متوسط تولید شده بود به اسلحه‌هایی با عنوان «یکی از یک صد» مجهز شده بودند و به قیمت ۲۰ دلار در لیست فروخته می‌شدند. تقریباً ۱۳۶ مدل «یکی از یک هزار» مدل ۱۸۷۳ فروخته شد و فقط هشت مورد «یکی از یک صد».

در کل، بیش از ۷۲۰٬۰۰۰ مدل ۱۸۷۳ تا سال ۱۹۲۳ تولید شد. با بازگشت به محبوبیت به دلیل بازی Cowboy Action Shooting، اسلحه‌های ‘۷۳ و کاربینی با کیفیت بالا توسط Uberti در ایتالیا ساخته شده‌است و این امر باعث تشویق بازگشت به تولید تحت مجوز از شرکت Olin در سال ۲۰۱۳ و پیوستن به مدل ۱۸۹۲ و مدل ۱۸۹۴ توسط شرکت Miroku برای FN / Browning در ژاپن تولید می‌شود. ده شات جدید مدل ۱۸۷۳ فقط با یک بشکه گرد ۲۰ اینچ که در ۰٫۳۵۷ مگنوم / ۰٫۳۸ ویژه تشکیل شده‌است قابل دسترسی است.  تقریباً در طراحی به اصلی وفادار است، از جمله ایمنی برای قطع اتصال ماشه، قفل گرد و غبار و یک دکمه به شکل هلالی، دو پیشرفت ایمنی را شامل می‌شود: یک بلوک شلیک مانع از پیشروی آن می‌شود مگر اینکه ماشه کشیده شود، و اصلاح حامل کارتریج برای بیرون کشیدن وسایل استفاده شده به دور از تیرانداز.

در سال ۲۰۱۴، یک مدل فرسوده و رنگ و رو رفته مدل ۱۸۷۳ که بر روی یک درخت در پارک ملی گشت بزرگ تکیه داده شده بود پیدا شد و به عنوان وینچستر فراموش شده شناخته شد و به دلیل رمز و راز در مورد اینکه چه کسی آنجا را ترک کرده و چرا آنها هرگز به خاطر آن بازنگشته اند، مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت